සුදු ඇඳගෙන කළු ඇවිදින් අපිනං තෙමෙයි වැස්සට

 

  සුදු ඇඳගෙන කළු ඇවිදින් 

අපිනං තෙමෙයි වැස්සට 😏❤️

      සුදු ඇඳගෙන කළු ඇවිදින් ටෙලි නාට්‍යය .නාගරික දරිද්‍ර පරිසරයක ජීවත්වීමට නොහැකිව තම අක්මුල් සොයා ජීවිතයෙන් පළා යන මවක සහ දියණියකගේ ජීවන අරගලය ගැන කියැවෙන ටෙලි නිර්මාණයක් ලෙස හඳුනා ගත හැකි ය. “සුදු ඇදගෙන කළු ඇවිදින්” ටෙලි නාට්‍ය රූපවාහිනී තිරයෙන් ඔබ්බට ගොස් සමාජ සංවාදයක් ඇති කරනු ලැබූ නිර්මාණයකි. කූඹියෝ ටෙලි නාට්‍යෙයන් පසුව මිනිසුන් අතර වැඩි කතාබහට ලක් වූ ටෙලි නිර්මාණයක් ලෙස එය දැක්විය හැකිය. සමාජයේ විවිධ ස්ථර විවිධ ආකාරයෙන් සක්‍රීයව මෙම නිර්මාණය සමග සම්බන්ධව සිටිබව නොරහසකි. උගත්-බුද්ධිමත්, නූගත්, තරුණ, මහලු ආදී සෑම අයෙක් හටම එක්ව රසවිදිය හැකි කලා මාධ්‍යක් බවට පත්ව තිබුණි. නිර්මාණය විකාශණය වූ කාලයේත් ඉන් පසුවත් විවිධ ස්ථානවල සංවාද කව බිහිවන්නට විය. ටෙලිනාට්‍යක් සම්බන්ධයෙන් බාහිර සමාජයේ එවැනි පෙළඹවීමක් ඇති වූ පළමු අවස්ථාව මෙයයි. ටෙලිනාට්‍ය යන්නෙහි ඇතී සීමාන්තික බාවය හේතුවෙන් ම ටෙලිනාට්‍යය, කලා නිර්මාණයක් වශයෙන් හැදින්විය නොහැකි බවටත් මතවාද පළවී තිබේ. 

      

       උමයංගනා වික‍්‍රමසිංහ,චාන්දනී සෙනෙවිරත්න, ලක්ෂ්මන් මෙන්ඩිස්, වීණා ජයකොඩි, දීපානි සිල්වා, සරත් කොතලාවල,  චින්තක කුලතුංග, නිරෝෂන් විජේසිංහ, ජෙහාන් අප්පුහාමි, මලිත් පීරිස්, ආනන්ද කුමාර උන්නැහේ, සෝමවීර ගමගේ, ධනුෂ්ක කරුණාතිලක, මිෂෙල් දිල්හාරා, ශාලිත ගුණවර්ධන, කේසර ලියනආරච්චි, දුලාන් ලියනගේ, මදුෂානි වර්ණකුලසූරිය ‘සුදු ඇදගෙන කළු ඇවිදන් ‘ රංගනයේ යෙදෙති.

      සහය අධ්‍යක්ෂණය තරංග නිරිඇල්ල, නිෂ්පාදන කළමනාකරණය මලිත් පීරිස්, සංගීතය දිනේෂ් සුබසිංහ, ගී පද නුවන් ලියනගේ, ගී තනු හා ගායනය අජිත් කුමාරසිරී, ඇඳුම් නිර්මාණය ලක්මා වීරසේකර, වේෂ නිරූපණය ශාලිත ගුණවර්ධන, කලා අධ්‍යක්ෂණය අජන්ත අලහකෝන්, සංස්කරණය ශාන් අල්විස්, කැමරාව සිසිකිරණ පරණවිතාන, නිෂ්පාදනය මංජුල කැකුලාවල, නදුනි රෝස්මරිනා සහ ධනුෂ්ක කරුණාතිලකය. ‘සුදු ඇඳගෙන කළු ඇවිදින්’ රචනය සහ අධ්‍යක්ෂණය සුනිල් කෝස්තාය.

      ඇත්තටම මේ කතාව ගැන කියනවා නම්.....

      “සුදු ඇදගෙන කළු ඇවිදින්” ටෙලි නාට්‍ය දෘෂ්ටිමය වශයෙන් ඉතා ඉදිරිගාමී ආස්ථානයක පැවතීම ද වැදගත්ය. පවතින සිස්ටම් එකට අභියෝග කිරීම බොහොම ලෙහෙසි පහසු කාර්යකි. "සුදු ඇදගෙන කළු ඇවිදින් " ටෙලි නාට්‍ය පවතින සිස්ටම් එකට කුළුගෙඩි පහර දුන්නත් ඒ සියල්ල ඉතා සෞම්‍ය විය, මිහිරි විය, සිනහවෙන් මිරිකී ගියේ ය. බ්ලැක් කොමඩි ලක්ෂණ මෙකී නිර්මාණයෙහි දැකිය හැකිය. අසම්මත නාට්‍යමය ලක්ෂණ බහුල විය. වේදිකාවත් රූපවාහිනී තිරයත් අතර යම් නාවාතැන් පොළක නිර්මාණය නතර වී තිබුණි. නිරන්තරයෙන් අලුත් විය. කුතුහලට රදවා තබා ගැනීමට සමත් විය. ඉතා රසවත්ව, වින්දනාත්මකව රසවිදීමට හැකියාවක් පැවතුණු නිර්මාණයෙහි දෘෂ්ටිමය තලය කිසිලෙසකින් පහත හෙළිමක් නිර්මාණකරු විසින් සිදුනොකර සිටීම අගය කළ යුත්තකි. පළමු කොටසේ සිට අවසන් කොටස දක්වාම යම් ඒකමිතියක් දැකිය හැකි විය. ඇතැම් දේ දේශපාලනික විය. ඇතැම් දේ හාස්‍යජනක විය. ඇතැම් දේ ඛේදාන්ත විය. විනාඩි කිහිපයක් රූපවාහිනී තිරය සමග සිනහ සළමින් සිටින ප්‍රේක්ෂකයාට තමන්ගේ හදවත සමගම සරදම්කාරී සිනිහවක නිමග්නව සිටි බව සිහිපත්වන්නේ නාට්‍ය නැරැඹීමෙන් පසුවයි.

“සුදු ඇදගෙන කළු ඇවිදින් ” අපේ රට වගේ යනුවෙන් හදුන්වා දීම ඉතාමත් නිවැරැදිය. වැලි ජාවාරම්, අධ්‍යාපනය විකිනීම, ජාතිවාදය, වර්ගවාදය, කුලවාදය, මෝඩකම, රැවටීම, ප්‍රේමය, විදදරා ගැනීම මේ ආදී එකී මෙකී සෑම මනෝභාවයක්ම මෙහි දකින්නට හැකි විය. නාට්‍යයට වස්තු විෂය වන්නේ කොළඹින් ඉතා ඈත වූ පිටිසර ගමක් වුවද එහි සාකච්ඡා කරන දෑ කිසි ලෙසකින් අපගෙන් දුරස් ථ දේ නොවීය. ප්‍රේමය සොයා යාම, ප්‍රේමය හමුවූ මොහොතේම විරහව ඇති වීම, ජීවිතයේ අවසන් මොහොත දක්වාම අපේක්ෂා සහගත වීම, එහෙත් ඒවා ඉටු නොවීම යනාදිය අප නිරන්තරයෙන් අත් දකින, විදින සාමාන්‍ය ජීවිතයේ ඛේදාන්තය සිනාමුසු මුහුණින් නැරැඹීට අවකාශ සකස් කර දී තිබුණි. එය වස බදුනක් අතට දී එය සිනාමුසු මුහුණින් බොන්නට යැයි කියන කුරිරු විහිළුවක් මෙන් ය.

      ආකෘතිමය වශයෙන් ද ඉතා වෙනස් අත්දැකීමක් බවට “සුදු ඇදගෙන කළු ඇවිදින් ” පත් විය. සෑම ප්‍රේක්ෂක පිරිසකටම ගෝචර වන අයුරින් නිර්මාණය ගලා යමින් තිබුණි. කලා භාවිතාව පිළිබදව සාම්ප්‍රදායික මතවාද බිදවැටෙමින් බිහිවෙමින් පවතින යුගයක රූපවාහිනී තිරයක් අභිමුව සිටිමින් කලාව පිළිබදව සාකච්ඡා කිරීමට ලැබීමත් ඉතාමත් මහගු කාර්යක් වනු ඇත.

   ඒ විතරක් නෙමෙයි... වත්මන් සහ අනාගත පරම්පරාවේ රස වින්දනයේ යහපත උදෙසා 'යහපත් කලාවක් ' සමාජගත කිරීමේ ගංකාරයින්ගේ ප්‍රයත්නය අති සාර්ථක කරවමින් සුමති සම්මාන උළෙලේදී ඉතිහාසයේ වැඩිම ජනතා මනාප ප්‍රමාණයක් වන ඡන්ද 1,199,219 ක් ලබා ගනිමින් සියලු ටෙලි නාට්‍ය අභිබවා වසරේ ජනප්‍රියතම ටෙලි නාට්‍ය බවට පත් වූ "සුදු ඇඳගෙන කලු ඇවිදින්" ටෙලි වෘතාන්තය, රයිගම් සම්මාන උළෙලේදී  ද වසරේ විශිෂ්ටතම ටෙලි නාට්‍ය ලෙසින් ද කිරුලු පළඳවා තිබේ.

     ජනප්‍රිය සියල්ලම හොද වන්නේ නැත. හොද සියල්ලම ජනප්‍රිය වන්නේ ද නැත. විජයකුමාරතුංග මෙන්ම එච්.ආර්. ජෝතිපාල යන දෙදෙනාම මිනිසුන් හදවත්තුළ රැදෙන්නේ ජනප්‍රිය පුද්ගලයින්  වශයෙන් ය. පණ්ඩිත අමරදේවයන් ජනප්‍රිය රැල්ලේ ගායකයෙක් නොවීය. කේමදාස මාස්ටර්ගේ සංගීතය ශාස්ත්‍රීය වශයෙන් වැදගත් වුව ද ජනප්‍රිය රැල්ලේ එකක් නොවීය. ජනප්‍රිය වීමේ ගුණය එකකි. ගුණාත්මක වීම තවත් ගුණයකි. මෙම ගුණයන් දෙකම එකම නිර්මාණයක දක්නට හැකිනම් එය දුර්ලභ වාසනා ගුණයකින් යුක්ත විය යුක්තකි.

      ආනයනික ටෙලි නාට්‍යමත ප්‍රේක්ෂක ආකර්ශනය රැදවිය හැකිය යන මිත්‍යාව බිද දැමීමට "සුදු ඇදගෙන කළු ඇවිදින් " ටෙලි නාට්‍ය සමත්වීම කර්මාන්තයක් වශයෙනුත් ලැබූ ජයග්‍රහනයකි. නව මානයකින්, නව දෘෂ්ටියකින් ප්‍රේක්ෂක අභිමුවට පැමිණි “සුදු ඇදගෙන කළු ඇවිදින් ” ටෙලි නාට්‍ය නව ගමන් මගක හැරවුම් ලක්ෂයක් සනිටුහන් කරනු ඇත. එතෙක් “සුදු ඇදගෙන කළු ඇවිදින් ” කණ්ඩායමට ම යහපත් කලා භාවිතාවක් වෙනුවෙන් සුභ පතන්නෙමු.

    

   ලංකාවේ ටෙලි නාට්‍ය කලාවේ ඇති අවුල විසදන්න පුළුවන් වෙන්නේ ජාතික රූපවාහිනියට විතරයි. ඊළඟ අරගලය තමයි මේ හොඳ ටෙලි නාට්‍ය අවසන් වූ පසු විකාශනය කරන්න හොද නාට්‍ය තියේද කියන එක. මේ ධාරාව නොනවත්වා යායුතුයි පහසු නෑ. අමාරුයි.

ගහ කොළ විතරයි පේන මානේ

සුළඟ හමනවා සුවඳක් නෑනේ

සිතියමේ උන්නු සමනළයා

මංමුළා වුනා මල් හොයලා